با دوست
«« نجواهـایے با حضرت دوست »»
میدانم لایق نگاهـت نیستم ...
ولے ایمان دارم هـنگام آفرینشم ،
افتخار درڪ حضورت را
بہ وجود حقیرم هـدیہ ڪردی
متشڪرم 
بارگاه
به تو من مے بالم
و بہ هـر بغض نجیبے ڪہ دل تنگم را
بہ هـواے مددے یاد تو مے اندازد
بہ تو من مے بالم
و بہ اندوہ عمیقے ڪہ میان من و
توست
عمق یڪ قطرہ ے اشڪ
اوج یڪ بوتہ ے نور
ڪہ مرا مے برد از خلسہ ے بودن با تو
تا بہ سرسبزترین نقطہ ے اوج
تا بہ آبادترین قلہ ے دور
بہ تو من مے بالم
بہ هـمین قطرہ ے اشڪ
و بہ سرچشمہ ے دنجش ڪہ در آن
نقش تصویر تو را مے بینم
نہ بہ اندوهـ
بہ مهـر
دیدہ ام مے گرید
لبت آرام تر از آب بہ من مے خندد...
بہ تو من مے بالم ...
و بہ خشم...
و بہ آن دم ڪہ دعا دشمن بدخواهـم را
خوار ڪند
و بہ آنروز ڪہ "رنج "
ڪورہ راہ هـاے رسیدن بہ ترا در رہ ام
هـموار ڪند
...
اے خوش آن بے رحمی
ڪہ ترا در نظرم یار ڪند !!
بہ تو من میبالم
تو ڪہ اندازهـے تقدیر مرا میفهـمی
ڪہ دل خستہ و دلگیر ِمرا میفهـمی
من ڪہ اندازہ پیمانہ ایے از "خود"
ترا مے نوشم
وتو خورشید ِفراگیر ،
...مرا میفهـمی
بہ تو من مے بالم
و بہ هـر شب ڪہ مرا
با خودت
از پل لرزان ِ سر ڪوچہ ترس
گذرم میدهـے تا امنیت و صلح
و بہ تارے شب هـاے بلندم
خبرم میدهـے از ساعت صبح
من ڪجا یافتہ ام این عزت؟
ڪہ پر از حس تجلے شدہ ام در خلوت
عادتم دادہ بہ عُزلت یادت...
این سراے من و این یاد تو وُ
این مهـلت
من ترا در جذبہ نیمہ شب خلوت دل
من ترا در حیرت ام از بودن یڪ هـمدل
من ترا در غیبت یاران دیدم
روز حس عرق سرد نیاز از تہ دل
پس چرا عمر گرانمایہ بہ تاوان ندهـم
ڪُنج این خلوت بے هـمتا را ؟
مطمئن باش بہ هـر بے سرو سامان
ندهـم
مهـلت محو شدن در تو وُ
این بارگہ یڪتا را
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیبا سروری
۱۳۹۵/۴/۵
حجاب
دلگیر از این مرداب ام من
مرداب روزهـاے مردہ ایے ڪہ
تنگ ِ هـر غروب
قد مے ڪشند سوے آسمان ِ چشم تو
ماهـتاب قصہ ے منے ...
ولی
دلگیرم از هـجوم سایہ هـاے وسوسهـ
ڪہ هـر شب ، بر سرم
سایہ تر شدهـ
از دیو در درون من
ڪہ هـر لحظہ دیو تر شدهـ
از اینڪہ دیدہ ام
برڪہ در درون ِ خود
بہ جشن بازتاب ِماہ مے شتافت
و
تمام ِواژہ هـاے شعر من ،
سایہ ے مخوف ِ یڪ تلاطم ِ سیاہ
مے شناخت....
...
..
.
بہ جز حریر ِخرمن نگاہ تو ،
ماهـتاب قصہ ام !
نیست روزنہ ے روشنے در این شب ِ
حجاب
ببار بے دریغ بر هـوس بیڪران آب
بتاب بر دمَن ،
ڪہ من
در میان سایہ هـاے شوم ِ هـرشب ام
فقط
بہ ڪُرنش ِ ستارہ هـاے روے آب
در برابرت
دلخوشم
من هـنوز در قفس سربے ِ تنم
پا بہ پاے عشق ِآب هـاے پاڪ
از شڪوہ ِ تو سرخوش ام
هـنوز
مهـر را از تو غرق ِخواهـش ام
و عاقبت شبے سڪوت
براے دیدن رُخ ات
شاخ و برگ ِ هـرز را در خودم
بہ بند مے ڪِشم
شاید سحر ،
بر شعلہ سوزان آفتاب
پیڪرم
طلوعے تازہ تر ڪند
شاید خاڪسترم بہ خاڪ
هـبوطے دگر ڪند
شاید عبور ِ آب
مرا نیز معطر ڪند
شاید ڪہ ماهـ
بر شب ِ من هـم گذر ڪند ...
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیبا سروری
۱۳۹۵/۹/۱۸
نم ِ هـر قطرہ ے اشڪم
ڪہ روان است ز دریاے وجود
ساحل امن تو را مے طلبد
تا ڪہ ارام بگیرد هـمہ دریاے تلاطم
هـمہ امواج تهـاجم
...
هـمهـ، هـنگامہ ے بیتاب شدن در راهـت
امشب آرام بگیرد
اے ڪاش ....
" براے حضرت دوست "
_لیلہ الرغائب_
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
تا برِ دوست
هـمہ راز و نیازم این است
ترسم آن صادق ِ صبحے
ڪہ خبر میدادی
ناگهـان سر رسد از راہ دراز ...
و من از تیررس ِ مهـر ِ تو هـم گم باشم
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
آسمانم !
با تو دریاے وجودم آبے است
با تو حتی
در سیہ روزے ِ شب
مهـتابے است
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیبا سروری
۱۳۹۶/۱۰/۱۴
