حرف هـاے تو دلے
«« عاشقانہ هـا »»
اگر بهـار بیاید
اگر بهـار بیاید
دوبارہ باز خواهـم گشت
تمام راہ را پیادهـ
تا سر پیچ هـمان جادهـ
هـمان ڪوچهـ، هـمان خاڪے
ڪہ حرمت
از قدم هـاے تو مے گیرد
هـمان جایے ڪہ ساعت در سڪوتش از
نفس افتاد
و دنیا پوششے از طرح لبخند تو را
پوشید
اگر بهـار بیاید
اگر تو باز مے گشتی
اگر میشد فاصلہ تا خاڪ پایت
مے دویدم تمام راہ را تا پیش پایت
تا فقط یڪبار دیگر در ببازم هـر چہ
دارم زیر پایت
تا بگویم
جان جانانم !!
قسم بر خاڪ
قسم بر آب
قسم بر باد
قسم بر هـرچہ دارد ردے از زیبایے ات
اے داغ بر سینهـ!!
ڪہ عشفت
شور شیرینے ست دوان در ریشہ مرموز
هـر بوتهـ
صدایت راز آواے روان در آب
نفس هـایت
شمیم آشناے گردہ در باد است
و آتش
سوزش عشقے ست در سینهـ
ڪہ بے منت
گرم خواهـد ڪرد فصل سرد دورے را
تا اگر باز بهـاران آمد ....
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۴/۱۱/۱۲
سالروز عشق
*.¸.*´
¸.•´¸.•*¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•´ .•´ ¸¸.•¨¯`•
در حلول سالروز عشق ؛
مے سپارم دفترم را دست باد
مے نشینم در ڪنار شاخہ ای
مے خرامد باد هـمچون یڪ شبح
میسراید از زمستان آیہ اے ....
راستے گفتم زمستان زادہ هـا
راحت از سرما نمیڪندند دل ؟
گفتم از هـر سو ڪہ بوران بگذرد
باز بر باران مے بندند دل ؟
گفتم اینجا سایہ هـا قد مے ڪشند
تا بیاویزند بر قاموس عشق
برنمے خیزند ...؛ قامت بشڪنند
در افق هـا باز بر پابوس عشق
باز گم شد دفتر شعر تَر ام
زیر بید ِخیس از احساس ِ نَم
باز برفے مے ڪشاند خواب نرم
بر هـجاهـاے سیاہ دفترم
برف و بوم و نغمہ هـاے آشنا
مے فریبد سادگے هـاے مرا
باد مے خواند بہ گوش شاخہ هـا
رمز و راز ِ ویژگے هـاے مرا
... مے سپارم دفترم را دست باد
برف مے داند رموز مهـر را
آب هـاے سرد در آن جارے است
مے نوازد موج هـاے سِحر را
✻
*.¸.*´.،.❉
¸.•´¸.•*¨) ¸.•*¨) ✻
(¸.•´ (¸.•´ .•´ ¸¸.•¨¯`•
________ ೀ ಾ______*(¸.•*¨(¸.•*¨(¸.•*¨(¸.•*¨❉
¸.• ✻*´¨)¸.•*´¨)¸.•*❉
ೀ ಾ
❉
یادت ڪہ مے وزد
مسخ میشوم
بہ خاڪ
........زیر پاے تو
بہ باد
........محو ِ بوے تو
مسخ میشوم بہ حافظہ ے هـر چہ
دشت و ڪوهـ
و باز
روے ابر هـا ست
................. نقش ِ روے تو
باز خیس و خستہ ام
از تبلور تمام قطرہ هـاے سرد ِ ابرهـا
در تنم
باز در حلول سالروز عشق و بهـمن ام
و باز هـمنواے ابر
آب مے شوم بہ روے سنگفرش سرد و خیس
تا بہ گوش
بشنوم صداے پاے خستہ ات
ولے جواب مے رسد ڪہ هـیس.... !!
در غروب هـر ڪرانہ ای
داستان رفتن تو است ...
روے برف هـاے هـر ڪپہ ای
جاے پاے ِ دل ڪندن ِ تو است...
تویے ڪہ سالهـاست
هـمسفر ڪوچ بسوے بهـار بودہ ای
و من
از شیار چروڪیدہ ے درخت
رگبرگ خشڪ برگ را دیدہ ام
و از گلوے ترڪہ ے پوسیدہ ای
بہ یاد
فریاد ڪردہ ام سرود عشق را بہ باد ...
ڪاش سهـم من
محو ِسایہ اے نبود
در پریدگے ِ آفتاب در غروب
ڪاش خانہ ام
خاڪ نشین ِ مسیر راہ تو نبود
ڪہ هـر جا میروی
هـزار مرتبہ بہ زیر پاے تو هـلاڪ
میشود
بخت بستہ ام
ڪاش باد هـا
در ڪمرڪش ِعبور فصل ِسرد
یاد من نیاوَرند
"تو رفتہ اے ... "
ڪاش فصل دیگری
نگذرد
از حوالے ِ غریب این قفس
تا ڪہ تیر برڪشد
یاد تو ، بر گلوے پارہ ے هـر نفَس
¸.•´¸.•*¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•´ .•´ ¸¸.•¨¯`•
شڪیباسروری
۹۵/۱۱/۲۳
هـیاهـوے خزان
باز پاییز شد وُ
یڪ نفر باز مرا میخواند
لحن آهـنگ صدایش گویی
پشت هـر پنجرہ بستہ ے شهـر
مے خزد تا دل تنگم آرام
مثل هـر سال _ هـیاهـوے خزان _
نغمہ اش در هـمہ ے روزنہ هـا مے پیچد
در دلم رد عبورش جارے ست
هـمہ جا
ساحرہ وار
سایہ اش بہ روے من مے خندد
, ❦ ೬ ೂ ೄ ,❦
باز پاییز شد وُ
یڪ نفر را هـمہ جا مے بینم
روے لبخند هـمہ رهـگذران
پاے هـر لحظہ ے دلتنگے بید
زیر احساس سپیدار سپید
میگْذرد از هـمہ ے خاطرہ هـا
مے شْنوم باز تپش هـاے هـمان دلهـرہ را
ڪہ بہ اندوہ بہ گوشم مے گفت
غربت فاصلہ را....
یاد بادا یادش !
....
یادم آن چرخش ِ رُندانہ ے باد
پاے دامان درخت
وقت آواز ِ پُر آوازہ ے مرگ
مثل آن لحظہ ڪہ از شاخہ جدا مے شد برگ
, ❦, ೬ ೂ ೄ ❦,
باز پاییز شد وُ
حجم غم هـاے دلم هـم سفر باد نشد
باز هـم
غم درون دل من خانہ گزید وُ
غصہ آزاد نشد ...
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۵/۷/۱۳
ِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ
تیرخلاص
ترس پنهـانے ام از گفتن آن راز ِمگو
جایے در تنگ غروب
پیش آن قامت افراشتہ و رعنایت
گم شد وُ
پیوست بہ افسانہ تاریخے ِدور
سایہ سیاهـے از شب
مے دوید پشت سر هـور
زیر آسمان ِسرخ و آبی
از دو چشمان قشنگت مے تراوید
دو نور
از تلاقے نگاهـت
با لرزش پے درپے اعماق دلم
ناگهـان ترسیدم
تا مبادا دلم درگیرد
با آتش سوزان دو تا هـُرم تنور...
یادت هـست...
تا چہ حد از تو هـراسان بودم
خاطرت هـست گریزان بودم
از سرانجام این قصہ و آن حالت و
شور....
از تو اصرار؛
" فقط این یڪ بار"
از من اڪراہ ڪہ حرف دل من نیست
"غرور"
بیادت هـست... گفتی؛
ساعتے رام شدن
دل بہ گوش دل دلدادہ من بخشیدن
چیزے از شوڪت تو ڪم نشود
فقط یڪبار بمان اینجا تا
فقط یڪبار غروب ام بے تو ماتم
نشود...
__ قصہ رنجورے و درددلت با دل من
ترسم اے جان بہ درازا بڪشد
بنگر پیالہ سرخ شفق زیبا را
میرود آرام از پهـنہ ما
...
شب اگر خلوت مان را بینند
ترسم از غیرت و خشم، حال مان را
گیرند !!!
گفتے گور ِپدر ِپیالہ خورشید
بہ حرف دل من گوش بڪن
ترس از قصہ تهـدید پدر را
یڪ لحظہ فراموش بڪن
من دلم میخواهـد
گل باغت را
قطرہ شهـد وصالت را
براے دل خود برچینم
من ترا از هـمہ پنهـان خواهـم
پس بگذار عنان دل تو برگیرم
و از این مهـلڪہ پا برچینم
__ سردے باد شبانہ ب تنم سوز زدهـ
بگذر از خیال خامے ڪہ بہ دل
آتش جان سوز زدهـ
من نہ آنم ڪہ تو در پندارت
از خودت بافتہ ایی
نہ هـمان حورے جنت پیشهـ
ڪہ بہ جِد یافتہ ای
ترس نگذاشت بگویم آنجا ؛
ترسم یڪروز گرفتار شوم
دل بہ بند ِدل تو بسپُرم و خوار شوم
ترسم آن روز ڪہ بیدار شوی
سوے چشمت بہ تو برگردد و هـشیار
شوی
ترسم از آسمان بیفتم
ترسم از نگاہ بیدار
ترسم از تو چون بگویی
شدہ دل از عشق بیزار
باز گفتے ڪہ خطر میخواهـم
در رہ ات شوق سفر میخواهـم
ماندن و پاے فشردن بر عشق
شرَفے باشد... افتخاری
دست برداشتن از صحبت تو
ڪِے باشد... اختیاری
دست بردار از این بیرحمے ڪہ دلم گیر
تو است
پاے بگذار بر این دیدہ ڪہ درگیر تو
است
سرد بود باد ولی
از بادہ سرشار لبت داشت شرر مے
انگیخت
یڪ نگاہ بر نگہ عاجز تو ڪافے بود
ڪہ دلم رحم ڪند بر دل دیوانہ مان...
چشم برداشتن از چشم ِتمنا آسان
نیست
سر دواندن عاشق زار، دیگر امڪان
نیست
یڪ دلم پاے ِفرار... ڪہ بگریزد زود
یڪ دلم پاے فرو بردہ بہ محراب
سجود
هـیچوقت جَوْ بین مان اینقدر سنگین
نبود
قصہ هـا خواندہ ام از عشق
ولے این نبود...
چشم بستم ڪہ دگر خیرہ نگاهـم
نڪنی
تا ڪہ با تیر نگاہ خلع سلاحم نڪنی
آہ ڪشیدی...
دیدم ڪہ بہ من زل زدہ ایی
با هـمان تیر خلاصے ڪہ بہ این دل زدہ
ای
میشد از چشم تو پنهـان و شد و رفت
میشد از عشق گریزان شد و رفت...
میشد آری
دل اگر گیر نبود
ڪاش اینقدر عشق نفس گیر نبود
....
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۵/۲/۵
حس لطیف
تو بہ راز ِخندہ ے شاد خودم مے مانی
ولی
خندہ در من تا ابد مے میرد
اگر از دست ضعیفم رَوَد آن رشتہ نور
رَوے از مرز نگاهـم
تا افق، پهـنہ دور
میبرم حتے شڪایت بہ خدا
ناگهـان از من بے تاب تب دستت را
تو اگر ڪردے جدا
من بہ هـر حیلہ و هـر راز
تو بخواهـے ، بہ دوصد ناز
مے ڪشم سیر نگاهـت بہ تمناے خودم
تا شود بار دگر
عشق افسانہ ایے ات از سر ، آغاز
تو مپندار اگر خط بڪشی
بر سر خواهـش این دل، سپس
پربڪشی
یڪ دم حتے بہ تو شڪاڪ شود
یا ڪہ از خاطر دل
خاطرہ هـایت هـمگے پاڪ شود
تو بہ یڪ معجزہ مے مانی
تو بہ یڪ شاخہ گل
ڪہ بہ اصرار و سماجت روزی
در دل ِسنگ دلم ریشہ دواند
ریشہ ات در دل من
وقتے خاشاڪ شود
ڪہ عاقبت این تن فرسودہ من خاڪ
شود
تو بہ یڪ شادے ناب
در دل صورتے ِ دخترڪے در شب عید
تو بہ یڪ عاطفہ مے مانی
ڪہ فراموشے اش امریست بعید
من اگر زورق سرگشتہ سرگردانم
تو بہ یڪ جاذبہ مے مانی
ڪہ سرو سامان دادیم
و بہ تا ژرف ترین عمق وجودت
خواندی....
و از آنجا اینڪ با تو مے گویم؛
تو اگر زردے پاییزے ِاین حس لطیفی
من
سرآغاز سبزینگے فصل بهـاران هـستم
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۴/۱۱/۱۲
یاد
قفل گنجینہ ے پرمهـر دلت
نڪند با دل من هـم رمز است
ڪہ من اینگونہ شناور هـستم
بین امواج دلاویز حضورت
هـر روز
بہ مهـر
نڪند ضرب طپش هـاے دلم
با دلت هـم نبض است
ڪہ مرا مے برد از هـوش مدام
دم بہ دم میدهـد اینگونہ پیام
و بہ من میگوید ؛
زندگے نئشہ ے پے درپے محشور شدن
در " یاد" است
غیر آن
هـرچہ بینے و بہ دل آویزی
هـمگے برباد است...
تو دور از منی
اینجا مرا ولی
دربرگرفتہ شور
یڪ حس پر غرور
هـرجا ڪہ پا نهـم
قلبت سرایم است
ضربان قلب تو
لحن صدایم است
من غرق سر و سحر
تو هـرچہ دارے مهـر
رازے ڪہ بین ماست
عهـدے ڪہ بود سر
تو دور میشوی
از چشم من ولی
چون حسے باشڪوهـ
هـموارہ در دلی
وقتے ڪہ در دل ایم
دورے بهـانہ است
پایان و هـجر و غم
تنهـا فسانہ است
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۴/۳/۱۶
نقطہ عطف
خلوتم
مڪث نرمے ست در اندام سراسیمہ ے
رود
خیزش سادہ ے موجی
ڪہ پناهـندہ بہ شاخ و رسن ِ مجنونی
و سر خم ڪردهـ
بہ هـواے سر برگش
و یڪ لحظہ ے آب ...
ڪاش وقتے ڪہ زمان مے لغزید
و روان بود "روان ام"
_خالے از هـمهـمہ ے خواهـش هـا _
ڪاش در نقطہ عطفے ڪہ نگاهـم
_ بے تاب _
جاے جریان ِ ازل تا بہ ابد
او را دید ...
و مرا شرم ظریفی
بہ ماندن واداشت ...
.
.
ڪاش
از زمزمہ ے باد بگوش افرا
قصہ را مے خواندم ؛
اینڪہ آویزہ ے آن شاخہ بید
سر ِبازے دارد....
✿★•’✿★•’✿★•’✿★
شڪیباسروری
۹۴/۱۱/۱۲
